Beschrijving
Patrick Conrad. Pink Power. Identiteitskaart Pink.
€75,00
Paspoort voor de leden van de ‘Pink Poets’, oningevuld exemplaar, gedrukt naar een ontwerp van Patrick Conrad. ‘Printed in the desert’ 12:15 cm. (opengevouwen formaat)
Het originele ontwerp is het enig bekende ingevulde exemplaar met de handtekeningen van vrijwel alle ‘Pink Poets’, en bevindt zich in een privé-collectie. Conrad gebruikte het document volgens eigen zeggen als officieel identiteitsbewijs. De andere leden van het ‘Pink gezelschap’ hadden er blijkbaar geen behoefte aan.
In stock
Gerelateerd
Christian Dotremont. Logogrammes (invitation)
[:nl]1975 Bruxelles, Jacques Damase Gallery. Invitation (9:17,5 cm.) avec logogramme:
‘Vois aussi ce que tu ne lis pas. Et que j’écris d’ailleurs pour voir’[:]
Simon Vinkenoog. Ludieke tekstcollage over Harry Mulisch.
[:nl]Begin jaren zestig. 22:16,5 cm. Op ruitjespapier (verkleurd en met lijmsporen). 22:16,5 cm.
“Men beweert wel, dat de veelzijdige/ talenten (zoals Mulisch en De zeer leesbare Fabricius)/ Elke dag een paar uur in de kamer rondvlieg-/ gen, waarna ze trouw elk haar/ eigen kooitje weer opzoeken./ Alles niets bijzonders.”[:]
Frank Philippi. Nieuwjaarswens 1960. Originele foto.
23:17 cm. Originele foto op barietpapier met fotografisch gereproduceerde nieuwjaarswens en vermelding ‘Photo-atelier Frank Philippi’. Vaag knikje aan de onderzijde.
Nic van Bruggen (als Nikolaas).
[:nl]
Schriftschilderijen & Gestuele Sinjalen. Tentoonstellingsaffiche. 1975 Antwerpen, Vecu.
[:]
Gust Gils (als Konservator van het Muzeum voor Kleine Kurioziteiten). Rapporten uit het Muzeum voor Kleine Kurioziteiten. Rapport 1.
1955 Antwerpen, eigen beheer, 4p. 22:14 cm. Vouwblad.
Afzonderlijke druk van het manifest van het Muzeum voor Kleine Kurioziteiten, ook verschenen in Gard Sivik nummer 4 (december 1955).
Marcel Wauters. Verlangen van het water.
Linnen zakdoekje met gesigneerd handgeschreven gedicht in groen waskrijt. 1968 Wetteren, Poeziemarkt. 28:27,5 cm. Driemaal gevouwen.
Gedicht van Marcel Wauters door hem geschreven en verkocht tijdens de fameuze eerste editie van de Poëziemarkt te Wetteren.
“Verlangen van/ het water:/ ijs te worden/ om te kunnen smelten.”
Simon Vinkenoog (reg. nr. C1/12 A.143). Eigen werk. Eigen Ogen.
[:nl]Notitieboekje waarin Vinkenoog dagboekaantekeningen maakte tijdens zijn verblijf in de gevangenis van Utrecht, waar hij in het voorjaar van 1965 zes weken in de cel zat voor het bezitten van 0,16 gram marihuana. Handschrift in blauwe en zwarte inkt.
Maart-april 1965 Utrecht, Huis van Bewaring, 102p. 10:7 cm. Ringbinding.
De inhoud van dit dagboekje bestaat grotendeels uit niet gepubliceerde aantekeningen, enkele fragmenten zijn letterlijk terug te vinden in Vinkenoog’s ‘Tegen de wet. Zes weken Huis van bewaring, maart/april 1965’ (1980 Maasbree, Uitgeverij Corrie Zelen).
“8 maart 1965, 12u. in een/ blauw boekje op een groen/ tafelkleedje, cel A 1/12/ begane grond strafgevangeis/ Utrecht, Wolvenplein./ De gewapende schrijver. Ik behield mijn pen, sigaretten, aansteker,/ scheerapparaat, notitieboekjes/ en Willem. Willem houdt me in/ leven, in de identiteit die ik/ niet verlies door het afstand/ doen van mijn kleren, het ver-/ krijgen van een roepnummer &/ soortnaam, het dragen van/ een rijksmaskeradepak – maar/ die ik behoud van/ geboorte tot dood, en/ verder, en die in dit leven/ geboekstaafd staat als/ Simon Vinkenoog”
(Met ‘Willem’ bedoelt Vinkenoog LSD, hij smokkelde acht dosissen de gevangenis binnen.)
“1 boom te zien vanaf/ luchtplaats – kwetterende/ vogels. Zes weken kwetteren./ Kwettergek. Kamertje. Op/ de zon, ‘huiselijk verkeer.’”
“De/ gebaren niet meer kunnen/ maken. Handschrift is ‘n/ gevaarlijk iets, om over na te/ denken: waarom de mensen/ onleesbaar schrijven?/ Het schrijven./ Niet het overlezen, over-/ tikken, in’t net zetten,/ onderbrengen, rubriceren/ proza poëzie lezen?/ Ik blijf maar schrijven,/ ik zal wel zien wat/ overblijft – het geeft me/ de grootste vreugde, die/ van het – als ’n kind,/ bezig zijn.”[:]
Freddy de Vree. Dank voor Mandarijnen.
18 februari 1964. Handgeschreven bedankbriefje aan Willem Frederik Hermans. Over Mandarijnen op zwavelzuur, taperecorders in biechtstoelen en temperatuur en elektronen. Niet verstuurd.
Op de achterzijde van een anonieme fotomontage (zwart-wit) gebaseerd op een collage uit Mandarijnen op zwavelzuur. Vrouwelijk naakt met het hoofd van Freddy de Vree, stapt uit zee en betreedt een ‘strand’ van bh’s en ondergoed. 17,5:12,5 cm.