Leonard Nolens. De muzeale minnaar.
Brugge 1973, Uitgeverij Sonneville, eerste druk. 38p. 20:13 cm. Garenloos.
‘De muzeale minnaar’ verscheen na deze uitgave nooit meer in druk.
De dichter verkiest om dit vroege werk samen met de gedichten uit zijn eerste bundel ‘Orpheushanden’ (1969) niet op te nemen in edities van zijn gedichten.
Het verschijnen en bestaan van de bundel ‘Orpheushanden’ was blijkbaar zo onopgemerkt gebleven dat Nolens in 1974 voor ‘De muzeale minnaar’ werd bekroond met de prijs voor het literaire debuut (…)
In de verantwoording van de verzamelbundel ‘Hart tegen hart’ (1991 Querido) beschrijft Nolens zijn eerste twee bundels als ‘een kluwen dat in latere bundels wordt afgewikkeld’ en een begin ‘waarin men woorden heeft en nog geen taal’.
Leonard Nolens. Dagboek van een dichter 1979-2007.
2009 Amsterdam/ Antwerpen, Querido, eerste druk, 1.056p. 22:14 cm. Linnen met omslag. Deukje rechtsboven aan de achterzijde van het boekblok. Met opdracht aan Jef Lambrechts en zijn vrouw:
“Art makes Life./ (J. Conrad)/ Voor jullie, Jef en Ariane,/ van/ Leon/ Berchem, 12 X 09.”
Bijgevoegd: kladschrift van een bedankbrief van Lambrechts aan Nolens:
“Het was Sinterklaas/ verkleed als de postbode die me van de pot belde enkele dagen geleden met/ je boek. Een heerlijk soort boek, om te beginnen, dat niet dwingend is/ en zich laat lezen naar goeddunken, een betere druivelaar, als ik zo oneerbiedig/ mag zijn, opgehoogd met je prachtige handschrift/ het curieuze devies ‘Art makes life’./ Wellicht wegens teveel aan vrije tijd zocht ik op het internet naar deze uitspraak/ en vond niet Joseph Conrad als auteur maar Max Eastman”
“Precies dezelfde uitspraak werd elders toegeschreven aan Henry James./ Ik vrees dat dit meer zegt over het internet dan over u.”