Gerald Dauphin. Contactafdruk met portretten van Willem Frederik Hermans.
1977 Antwerpen. Reeks kleurenfoto’s in contactafdruk. Hermans ten huize van Freddy de Vree en Marie-Claire Nuyens, aan tafel met koffie en sigaret. 1p. 30,5:24 cm.
Gerelateerd
Simon Vinkenoog (reg. nr. C1/12 A.143). Eigen werk. Eigen Ogen.
[:nl]Notitieboekje waarin Vinkenoog dagboekaantekeningen maakte tijdens zijn verblijf in de gevangenis van Utrecht, waar hij in het voorjaar van 1965 zes weken in de cel zat voor het bezitten van 0,16 gram marihuana. Handschrift in blauwe en zwarte inkt.
Maart-april 1965 Utrecht, Huis van Bewaring, 102p. 10:7 cm. Ringbinding.
De inhoud van dit dagboekje bestaat grotendeels uit niet gepubliceerde aantekeningen, enkele fragmenten zijn letterlijk terug te vinden in Vinkenoog’s ‘Tegen de wet. Zes weken Huis van bewaring, maart/april 1965’ (1980 Maasbree, Uitgeverij Corrie Zelen).
“8 maart 1965, 12u. in een/ blauw boekje op een groen/ tafelkleedje, cel A 1/12/ begane grond strafgevangeis/ Utrecht, Wolvenplein./ De gewapende schrijver. Ik behield mijn pen, sigaretten, aansteker,/ scheerapparaat, notitieboekjes/ en Willem. Willem houdt me in/ leven, in de identiteit die ik/ niet verlies door het afstand/ doen van mijn kleren, het ver-/ krijgen van een roepnummer &/ soortnaam, het dragen van/ een rijksmaskeradepak – maar/ die ik behoud van/ geboorte tot dood, en/ verder, en die in dit leven/ geboekstaafd staat als/ Simon Vinkenoog”
(Met ‘Willem’ bedoelt Vinkenoog LSD, hij smokkelde acht dosissen de gevangenis binnen.)
“1 boom te zien vanaf/ luchtplaats – kwetterende/ vogels. Zes weken kwetteren./ Kwettergek. Kamertje. Op/ de zon, ‘huiselijk verkeer.’”
“De/ gebaren niet meer kunnen/ maken. Handschrift is ‘n/ gevaarlijk iets, om over na te/ denken: waarom de mensen/ onleesbaar schrijven?/ Het schrijven./ Niet het overlezen, over-/ tikken, in’t net zetten,/ onderbrengen, rubriceren/ proza poëzie lezen?/ Ik blijf maar schrijven,/ ik zal wel zien wat/ overblijft – het geeft me/ de grootste vreugde, die/ van het – als ’n kind,/ bezig zijn.”[:]
Frank Philippi. Nieuwjaarswens 1960. Originele foto.
23:17 cm. Originele foto op barietpapier met fotografisch gereproduceerde nieuwjaarswens en vermelding ‘Photo-atelier Frank Philippi’. Vaag knikje aan de onderzijde.
Patrick Conrad. Pink Power. Identiteitskaart Pink.
[:nl]Paspoort voor de leden van de ‘Pink Poets’, oningevuld exemplaar, gedrukt naar een ontwerp van Patrick Conrad. ‘Printed in the desert’ 12:15 cm. (opengevouwen formaat)
Het originele ontwerp is het enig bekende ingevulde exemplaar met de handtekeningen van vrijwel alle ‘Pink Poets’, en bevindt zich in een privé-collectie. Conrad gebruikte het document volgens eigen zeggen als officieel identiteitsbewijs. De andere leden van het ‘Pink gezelschap’ hadden er blijkbaar geen behoefte aan.[:]
Witold Gombrowicz. Dix lettres en manuscrit original et un portrait photographique de l’auteur.
Decembre 1964 – août 1965. Correspondance avec Julien Weverbergh (auteur et éditeur belge) au suj et d’une interview par écrit dans la revue litteraire ‘Komma’ et des possibilités de traductions en neerlandais de quelques titres.
11p. perforées. Deux lettres avec traces d’eau et une lettre avec de petites rousseurs.
Hubert Lampo. Hermione betrapt.
[:nl]Eén volle pagina handschrift (zwarte inkt) uit het manuscript in vroege versie. Met veel doorhalingen en sterk afwijkend van de uiteindelijke publicatie in 1962. 21:29,5 cm. Twee kleine gaatjes van verwijderde nietjes aan de bovenzijde. Tweemaal gevouwen.
Met opdracht in rode ballpoint op de achterzijde:
“Handschrift van een korte/ roman, die voorlopig ‘Hermione/ betrapt’ heet./ Hartelijk,/ Hubert Lampo”[:]
Freddy de Vree. Dank voor Mandarijnen.
18 februari 1964. Handgeschreven bedankbriefje aan Willem Frederik Hermans. Over Mandarijnen op zwavelzuur, taperecorders in biechtstoelen en temperatuur en elektronen. Niet verstuurd.
Op de achterzijde van een anonieme fotomontage (zwart-wit) gebaseerd op een collage uit Mandarijnen op zwavelzuur. Vrouwelijk naakt met het hoofd van Freddy de Vree, stapt uit zee en betreedt een ‘strand’ van bh’s en ondergoed. 17,5:12,5 cm.
Jules Deelder. SHOTSVILLE 26 aug 66.
[:nl]Handgeschreven brief uit Londen aan Simon en Reineke Vinkenoog en Olivier Boelen. 4p. 22,5:17,5 cm. geperforeerd. Associatief verslag van Deelders verblijf in Londen met het ongepubliceerde gedicht SHOTS (25 regels), waarvan fragmenten zijn terug te vinden in het lange gedicht Bright lights big city (voor het eerst in boekvorm verschenen in Moderne gedichten, 1979 De Bezige Bij).
“Any news ‘bout Brussels?/ Schrijf eens terug, we blijven hier nog een/ maand. Roos poen! veel poen! Kleren!/ Fluweel, zijde, brokaat; haar geknipt, baard &/ snor… nee, niet eraf, je lijkt wel gek, veranderd/ ARISTOKRATIES!! dig??”
“Love Love Love Love/ Jules & Rosalie”[:]
Nic van Bruggen. Brief aan Patrick Conrad.
[:nl]Originele handgeschreven brief, met briefhoofding van de dichter, aan Patrick Conrad, over de erotische bloemlezing ‘Het voortplantingsoffensief’ (waarvoor Conrad het omslagontwerp realiseerde), een buitenlandse ontmoeting tussen Hans van de Waarsenburg en Paul Snoek, deelnemers aan het Wieler Kriterium te Buggenhout en een afgelaste dansavond in privé-club Vecu. “31 VIII” (1971). 1p. 29,5:21 cm.
“Mijn deelname aan het Voortplantingsoffensief/ is alsnog in orde gekomen… dus jongen, donder me de voorplaat op.”
“zo kreeg ik een telefoontje van Hans Vd/ Waarsenburg (die in Dubrovnic een zegedriftige/ Snoek ontmoet had)”
Bijgevoegd: Pin-up vakantiekaartje uit Joegoslavië (30 augustus 1971 verstuurd), van Hans van Waarsenburg èn Paul Snoek aan Patrick Conrad.[:]