Gust Gils / W.F. Hermans/ en anderen. Affiche voor Vlaams-Nederlandse Toneeldag ’60.
Een samenwerking tussen de tijdschriften Podium 58 en Gard Sivik, en Werkgroep Rotterdams Toneel. Aankondiging van opvoeringen van ‘De Psychologische Test’ van W.F. Hermans, ‘Muizen’ van Gust Gils, ‘Dromen van IJzerdraad’ van Tone Brulin, en een toneelforum met onder anderen Jan Walravens, G.K. van het Reve en Cees Buddingh’. 62:42 cm.
Gerelateerd
Marcel Wauters. Verlangen van het water.
Linnen zakdoekje met gesigneerd handgeschreven gedicht in groen waskrijt. 1968 Wetteren, Poeziemarkt. 28:27,5 cm. Driemaal gevouwen.
Gedicht van Marcel Wauters door hem geschreven en verkocht tijdens de fameuze eerste editie van de Poëziemarkt te Wetteren.
“Verlangen van/ het water:/ ijs te worden/ om te kunnen smelten.”
Hans Sleutelaar / Gust Gils. Met grondkastelen en garelige spionagebloemen.
Correspondentie tussen Hans Sleutelaar en Gust Gils, van 1956 tot 1958.
Vijfendertig brieven en elf kaartjes van Sleutelaar en vijftien brieven van Gils (in doorslag). 86 pagina’s, getypt en handgeschreven, diverse formaten. Papier hier en daar beschadigd en met knaagsporen.
Essentiële briefwisseling uit de eerste jaren waarin Hans Sleutelaar samen met Gust Gils deel uit maakte van de redactie van het avant-garde tijdschrift Gard Sivik, met bijzonder veel details over de turbulente werking van het tijdschrift.
Een betekenisvolle inkijk achter de coulissen van Gard Sivik en een poëtische uitwisseling op tempo.
Witold Gombrowicz. Dix lettres en manuscrit original et un portrait photographique de l’auteur.
Decembre 1964 – août 1965. Correspondance avec Julien Weverbergh (auteur et éditeur belge) au suj et d’une interview par écrit dans la revue litteraire ‘Komma’ et des possibilités de traductions en neerlandais de quelques titres.
11p. perforées. Deux lettres avec traces d’eau et une lettre avec de petites rousseurs.
![[:nl]Christian Dotremont. Logogrammes (invitation)[:]](https://www.demian.be/wp-content/uploads/2021/02/Logogrammes-240x240.jpg)
Christian Dotremont. Logogrammes (invitation)
1975 Bruxelles, Jacques Damase Gallery. Invitation (9:17,5 cm.) avec logogramme:
‘Vois aussi ce que tu ne lis pas. Et que j’écris d’ailleurs pour voir’
Gust Gils (als Konservator van het Muzeum voor Kleine Kurioziteiten). Rapporten uit het Muzeum voor Kleine Kurioziteiten. Rapport 1.
1955 Antwerpen, eigen beheer, 4p. 22:14 cm. Vouwblad.
Afzonderlijke druk van het manifest van het Muzeum voor Kleine Kurioziteiten, ook verschenen in Gard Sivik nummer 4 (december 1955).
Herman de Coninck. Tekening
![[:nl]Jan Walravens / Gust Gils. Correspondentie 1952-1959.[:]](https://www.demian.be/wp-content/uploads/2021/02/walravensgils-240x240.jpg)
Jan Walravens / Gust Gils. Correspondentie 1952-1959.
[:nl]15 brieven en een kaartje (handgeschreven en getypt, 24p.) van Jan Walravens aan Gust Gils, en 31 brieven (29 in doorslag en een tweetal in kladschrift met enkele tekeningetjes, 43p.) van Gils aan Walravens.
Onder meer over mogelijke opname van Gils’ gedichten in ‘Tijd en Mens’, zijn kandidatuur voor redacteur (!), zijn debuutbundel ‘Partituur voor vlinderbloemigen’, het begin van ‘Gard Sivik’ en perikelen rond ‘Waar is de eerste morgen’ (met ongezouten meningen).[:]
Henri Borel. Correspondentie met Céline Cruyt.
25 originele handgeschreven brieven (veelal in de originele enveloppen) en kaartjes aan Céline Cruyt (Gent 1861 – ….). 1908-1914. Grotendeels verstuurd uit Nederlandsch Indië en China. Bijgevoegd: reispas van ‘Mademoiselle Cruyt Céline’ (Profession: ‘Commerçante’) uit 1900 (helaas is de pasfoto verwijderd), en een originele foto van Borels zoontje Lodewijk (1905-1973) op zesjarige leeftijd, die later een bekend acteur werd en in Hollywood carrière zou maken.
“Mag ik U echter even opmerken, naar aanlei-/ ding van Uw schrijven, dat ik nergens in mijn/ werken heb gezegd, dat ik den daad der paring/ afschuwelijk vind, maar enkel dien daad uit/ wellust, zonder liefde?”
“dankbaar voel ik, dat ik U zoo veel moois/ heb kunnen doen voelen: ik ben in mijn eigen land, na/ een uitbundig mode-succes, dat mij evenzeer pijn deed/ en ergerde, op zeer ondankbare en oneerlijke manier/ behandeld door de jaloersche critici, omdat ik nooit/ mede wilde doen aan ’t afschuwelijke literaire zo/ glorie en clique leven, en hun zoo irriteerde door/ mijn streng volgehouden isolement. De hedendaag-/ sche literatoren, die hun heil zoeken in ‘woord-/ kunst’, en aan wien de fijne, geestelijke afzoo-/ ming vreemd blijft, haten en bekladden mij. Maar/ nu en dan, uit alle werelddeelen, een enkele/ keer, krijg ik zulke lieve, diepgevoelde, nobele/ brieven over mijn kunst (meestal, doch niet al-/ tijd van vrouwen), dat deze spontane goedheid/ mij alle haat en laster ruim vergoedt.”
“Voor de vlaamsche beweging/ voel ik zeer veel, maar de hef-/ tige strijd tegen fransch be-/ treur ik. Ook ’t fransch is een/ magnifieke taal. Maar de/ Vlamingen behooren in Gent/ een vlaamsche Hoogeschool/ te hebben.”
“Met de z.g. ‘beschaving’(!) en de touristen heb-/ ben alle westersche ondeugden hun entreé in/ Peking gedaan. Er zijn zelfs drie roulette banken/ en er zijn dure cocottes, en nog erger dingen./ De Chineezen hebben ’t al te pakken, en dikwijls/ komen prinsen en zeer hooge mandarijnen/ hier in dit luxe-hotel dineeren, net als europeesche bla-/ sé’s, en die houden er fransche of russische ‘vriendinnen’ op na!/ Goddank is er echter nog o’ zooveel van’t ander mooi/ over, maar daar schrijf ik U nu niet van, want dan/ doe ik dubbel werk, daar het toch alles in mijn boek/ komt, dat U later krijgt.”