Freddy de Vree / Willem Frederik Hermans. Originele kleurendia.
€350,00
Antwerpen 3 maart 1973. Originele kleurendia, Quarter-size Minolta 16, door Freddy de Vree (gefotografeerd in een spiegel). Hermans en De Vree 7 in de Antwerpse zoo. 5:5 cm.
Bijgevoegd: Een kleurenfoto van de geprojecteerde dia. 13:9 cm
Op voorraad
Gerelateerd
Simon Vinkenoog. Ludieke tekstcollage over Harry Mulisch.
Begin jaren zestig. 22:16,5 cm. Op ruitjespapier (verkleurd en met lijmsporen). 22:16,5 cm.
“Men beweert wel, dat de veelzijdige/ talenten (zoals Mulisch en De zeer leesbare Fabricius)/ Elke dag een paar uur in de kamer rondvlieg-/ gen, waarna ze trouw elk haar/ eigen kooitje weer opzoeken./ Alles niets bijzonders.”
Simon Vinkenoog e.a. Parijs 1950-1954.
Een collectie van zesenvijftig originele foto’s uit het archief van Simon Vinkenoog. Vintage prints (6:6 cm.) vrijwel allemaal door Vinkenoog voorzien van jaartal op de achterzijde. Prachtige snapshots uit Vinkenoogs Parijse periode toen hij werkzaam was bij UNESCO als Special Request Documents Officer. Naast inkijkjes in Vinkenoogs woon- en werkruimte, biedt de collectie terras-impressies en worden de nodige geliefden en vrienden geportretteerd. De foto’s brengen de intimiteit van het bohemien milieu ongedwongen in beeld en ademen een grote spontaniteit.
Behalve Vinkenoog zelf zijn onder andere Hans Andreus, Hugo Claus, Rudy Kousbroek, Hanny Michaëlis, Gerard Reve, Bert Schierbeek, Edo Spier en de ouders van Vinkenoog te zien. Vermeldenswaardig is de verloren gewaande foto uit 1951, waarop Hugo Claus samen met een kwaad achterom kijkende non is te zien. Dit beeld zou het verhaal moeten bevestigen dat Claus indertijd op straat jonge nonnen provoceerde door te proberen ze de kap van het hoofd te trekken.
Simon Vinkenoog. Afluisteren
Originele zwart-wit foto (24:30,5 cm.) uit 1988 door Freddy Rikken, genomen ter illustratie van het artikel ‘Heimelijke genoegens’ (over het afluisteren van gesprekken) dat 30 december 1988 verscheen in NRC Handelsblad. Contemporaine afdruk uit het archief van Simon Vinkenoog, met etiket van de fotograaf en post-it met het woord ‘Afluisteren’ in Vinkenoogs handschrift op de achterzijde.
Simon Vinkenoog (reg. nr. C1/12 A.143). Eigen werk. Eigen Ogen.
Notitieboekje waarin Vinkenoog dagboekaantekeningen maakte tijdens zijn verblijf in de gevangenis van Utrecht, waar hij in het voorjaar van 1965 zes weken in de cel zat voor het bezitten van 0,16 gram marihuana. Handschrift in blauwe en zwarte inkt.
Maart-april 1965 Utrecht, Huis van Bewaring, 102p. 10:7 cm. Ringbinding.
De inhoud van dit dagboekje bestaat grotendeels uit niet gepubliceerde aantekeningen, enkele fragmenten zijn letterlijk terug te vinden in Vinkenoog’s ‘Tegen de wet. Zes weken Huis van bewaring, maart/april 1965’ (1980 Maasbree, Uitgeverij Corrie Zelen).
“8 maart 1965, 12u. in een/ blauw boekje op een groen/ tafelkleedje, cel A 1/12/ begane grond strafgevangeis/ Utrecht, Wolvenplein./ De gewapende schrijver. Ik behield mijn pen, sigaretten, aansteker,/ scheerapparaat, notitieboekjes/ en Willem. Willem houdt me in/ leven, in de identiteit die ik/ niet verlies door het afstand/ doen van mijn kleren, het ver-/ krijgen van een roepnummer &/ soortnaam, het dragen van/ een rijksmaskeradepak – maar/ die ik behoud van/ geboorte tot dood, en/ verder, en die in dit leven/ geboekstaafd staat als/ Simon Vinkenoog”
(Met ‘Willem’ bedoelt Vinkenoog LSD, hij smokkelde acht dosissen de gevangenis binnen.)
“1 boom te zien vanaf/ luchtplaats – kwetterende/ vogels. Zes weken kwetteren./ Kwettergek. Kamertje. Op/ de zon, ‘huiselijk verkeer.’”
“De/ gebaren niet meer kunnen/ maken. Handschrift is ‘n/ gevaarlijk iets, om over na te/ denken: waarom de mensen/ onleesbaar schrijven?/ Het schrijven./ Niet het overlezen, over-/ tikken, in’t net zetten,/ onderbrengen, rubriceren/ proza poëzie lezen?/ Ik blijf maar schrijven,/ ik zal wel zien wat/ overblijft – het geeft me/ de grootste vreugde, die/ van het – als ’n kind,/ bezig zijn.”
Freddy de Vree. Willem Frederik Hermans. De aardigste man ter wereld.
2002 Amsterdam De Bezige Bij eerste druk 343p. 25:18 cm. garenloos met flappen
Freddy de Vree. Ziggurat.
2000 Antwerpen Demian Eerste druk, oplage 250 exemplaren. Met handgeschreven omslagtitel, in zilver, door Freddy de Vree. 21:15 cm. ingenaaid
Nic van Bruggen (als Nikolaas).
Schriftschilderijen & Gestuele Sinjalen. Tentoonstellingsaffiche. 1975 Antwerpen, Vecu.
Freddy de Vree. Blues pour Boris Vian. Essai.
1961 Antwerpen, De Tafelronde, Otosilbenreeks nummer 8, eerste afzonderlijke druk, oplage 120 genummerde exemplaren, één van de honderd Arabisch genummerde exemplaren. 54p. 18,5:16 cm. Garenloos (losbladig geworden).
Exemplaar uit het vroegere bezit van Paul Neuhuys met aantekeningen in potlood. Met opdracht:
“A M. Paul Neuhuys,/ ce petit son de cloche,/ écrit à l’intention des/ carillonneurs, qu’ils soient/ de carcassonne ou de vincennes/ swingcèrement/ Freddy de Vree/ 28.3.1961”