Waarom Daarom. Ruimten.
€15,00
Themanummer poëtica. Zevende jaargang, nummer 26, 1968. 28 p. 23:16,5 cm. Geniet.
Redactie: Ludo Abicht, Frans Boenders, Herman De Coninck, Wim Gijsen, Jo Stevens, Luc Wenseleers. Omslag: Pol Mara.
Met bijdragen van Ludo Abicht, Albert Bontridder, Louis Paul Boon, Nic Van Bruggen, Herman J. Claeys, Hugo Claus, Herman De Coninck, Mark Dangin, Wim Gijsen, Gust Gils, Jos De Haes, Karel Jonckheere, Herman Moscoviter, Erik Van Ruysbeek, Simon Vinkenoog, Eddy Van Vliet, Hans Van Den Waarsenburg, Dick Walda, Hans Melchior Wap, Marcel Wauters, Luc Wenseleers.
In stock
Gerelateerd
Willem (Bernard Willem Holtrop). Zelfportret.
Cartoon bijdrage ‘Het moderne gezin’ in het tijdschrift ‘Bijster’ nummer 5 (1969 Amsterdam, De Bezige Bij) met hilarisch zelfportretje in inkt, meer dan 40 jaar later (2012) toegevoegd, waarmee de cartoonist de confrontatie met genoemd werk treffend in beeld brengt.
Tom Lanoye. Literair relikwie.
Echt haar van Lanoye onder transparante tape, met gestempelde handtekening. Opgenomen in het tijdschrift De Brakke Hond (driemaandelijks literair tijdschrift met neus) nummer 39. 1993 Antwerpen. Tuimel-editie met aan de ene kant een omslag van Ever Meulen en aan de andere kant een omslag van Benoît. 177p. 20,5:13 cm. garenloos. Bevat eveneens een vermeldenswaardige bijdrage van Ria Pacquée; een fotografische impressie van haar straatperformance ‘-“It” writing a letter to itself in public’.
Mon Meerts / Gust Gils. Drie bagatellen in gebiedende wijs. Met illustraties van Gust Gils.
1954 Antwerpen Lode Opdebeek Eerste druk, oplage 450 genummerde exemplaren, één van de vijfentwintig Romeins genummerde exemplaren. 22:16,5 cm. Ingenaaid.
Met opdracht: “voor hug c. pernath/ (die zonder snor, niet te verwarren met die van/ de krokodillen)/ brasschaat 16.IV.54/ gust gils/ (illustrator)”
Remco Campert (Tony Rombouts en An Valvekens). Vraag het hemzelf. Praten met Campert.
Interview door Tony Rombouts en An Valvekens, opgenomen in Muze-n-Express, jaargang 1, nummer 3. 12p. 37,5:28 cm. 1966 Antwerpen.
Simon Vinkenoog. Blurb 4.
1950 Parijs, eigen beheer. Bevat o.a. het gedicht ‘Zondag’ van Remco Campert. 8p. 27:21 cm. Exemplaar met nietjes (niet origineel) en lichte sporen van oud vocht.
Gust Gils. Zeer verlaten reiziger.
Met vier houtsneden van de auteur. 1954 Antwerpen eigen beheer eerste druk, oplage 150 genummerde exemplaren 44p. 21:14 cm. Ingenaaid.
Bijgevoegd: Aankondigingskaartje van ‘Zeer verlaten reiziger’ met ‘enkele beoordelingen’ van ‘Partituur voor vlinderbloemigen’ op de achterzijde. 10:14cm.
Simon Vinkenoog (reg. nr. C1/12 A.143). Eigen werk. Eigen Ogen.
Notitieboekje waarin Vinkenoog dagboekaantekeningen maakte tijdens zijn verblijf in de gevangenis van Utrecht, waar hij in het voorjaar van 1965 zes weken in de cel zat voor het bezitten van 0,16 gram marihuana. Handschrift in blauwe en zwarte inkt.
Maart-april 1965 Utrecht, Huis van Bewaring, 102p. 10:7 cm. Ringbinding.
De inhoud van dit dagboekje bestaat grotendeels uit niet gepubliceerde aantekeningen, enkele fragmenten zijn letterlijk terug te vinden in Vinkenoog’s ‘Tegen de wet. Zes weken Huis van bewaring, maart/april 1965’ (1980 Maasbree, Uitgeverij Corrie Zelen).
“8 maart 1965, 12u. in een/ blauw boekje op een groen/ tafelkleedje, cel A 1/12/ begane grond strafgevangeis/ Utrecht, Wolvenplein./ De gewapende schrijver. Ik behield mijn pen, sigaretten, aansteker,/ scheerapparaat, notitieboekjes/ en Willem. Willem houdt me in/ leven, in de identiteit die ik/ niet verlies door het afstand/ doen van mijn kleren, het ver-/ krijgen van een roepnummer &/ soortnaam, het dragen van/ een rijksmaskeradepak – maar/ die ik behoud van/ geboorte tot dood, en/ verder, en die in dit leven/ geboekstaafd staat als/ Simon Vinkenoog”
(Met ‘Willem’ bedoelt Vinkenoog LSD, hij smokkelde acht dosissen de gevangenis binnen.)
“1 boom te zien vanaf/ luchtplaats – kwetterende/ vogels. Zes weken kwetteren./ Kwettergek. Kamertje. Op/ de zon, ‘huiselijk verkeer.’”
“De/ gebaren niet meer kunnen/ maken. Handschrift is ‘n/ gevaarlijk iets, om over na te/ denken: waarom de mensen/ onleesbaar schrijven?/ Het schrijven./ Niet het overlezen, over-/ tikken, in’t net zetten,/ onderbrengen, rubriceren/ proza poëzie lezen?/ Ik blijf maar schrijven,/ ik zal wel zien wat/ overblijft – het geeft me/ de grootste vreugde, die/ van het – als ’n kind,/ bezig zijn.”
Gust Gils (als Konservator van het Muzeum voor Kleine Kurioziteiten). Rapporten uit het Muzeum voor Kleine Kurioziteiten. Rapport 1.
1955 Antwerpen, eigen beheer, 4p. 22:14 cm. Vouwblad.
Afzonderlijke druk van het manifest van het Muzeum voor Kleine Kurioziteiten, ook verschenen in Gard Sivik nummer 4 (december 1955).